Ujrzałam siebie jako czterdziestoletnią kobietę,
Zamkniętą w ciasnym pomieszczeniu,

Niemogącą się wydostać.

Jest przy mnie czarny kruk.

Spoglądam w jego ślepia, 

Widzę oczy szatana wypełnione złem,

Płonące nienawiścią do mojej duszy.

Czuję, że pragnie mojej śmierci.

Udaje mi się wydostać.

Uciekam mijając miliony luster,

Zatapiam w nich spojrzenie, 

Lecz nie dostrzegam swego odbicia.

Ono już nie istnieje.

Wchodzę do łazienki, 

Jestem już martwa,
Leżę w wannie z nożem wbitym w serce.