Za oknem szary świat, drzwi wciąż zamknięte, związane ręce, kneblowane usta, tak smutny dzień...
„Zniewoliłeś, karmiłeś słowami, zalałeś nimi każdy zakamarek ciała, a kiedy prawda podeszła do gardła i nie mogłam oddychać pozwoliłeś mi utonąć.”
przygnębiające.
Tak jak wszystko.
To jest właśnie piękno mroku - na końcu i tak wyłoni się prawda - czy to z człowieka, czy z zaistniałych okoliczności
przygnębiające.
OdpowiedzUsuńTak jak wszystko.
UsuńTo jest właśnie piękno mroku - na końcu i tak wyłoni się prawda - czy to z człowieka, czy z zaistniałych okoliczności
OdpowiedzUsuń